51 is hij inmiddels maar een gezapige ouwe lul is Paul Weller allesbehalve. Dat bewijst hij wel met “Sonik kicks”, zijn elfde album. De titel is veelzeggend want aan het songmateriaal valt af te horen dat Weller er als een jonge hond een kick van krijgt om zijn eigen muzikale spectrum te verbreden en daarbij het experiment niet te schuwen, en op de luisteraar slaat die kick over. Psychedelica duikt diverse malen op (“Drifters”, “Dragonfly”), al dan niet vermengd met andere stijlen zoals Krautrock (“Green”) of new wave (“Around the lake”). “Study in blue” klinkt dan weer als The Style Council op de reggae tour met een paddo achter de kiezen en single “That dangerous age” had uit de koker van Blur kunnen komen. Wie de albumversie koopt met extra tracks kan genieten van een stukje aangename discopop getiteld “Starlite”. Jammer voor degenen die hopen dat Weller ooit The Jam weer bij elkaar schraapt, maar in deze creatieve modus heeft de vijftiger daar geen enkele reden toe.
ALABAMA SHAKES – Boys & girls sample
Deze tijd vorig jaar nog een onbekend bandje, doch anno 2012 staan alle schijnwerpers op ze gericht. En zangeres Brittany Howard, zij met de soulvolle Joplin Redding stembanden, hoeft voorlopig niet meer naar haar oude baantje van postbezorger terug te keren. Het viertal uit – jawel – Alabama presenteert nu het debuutalbum, waarop alle vier de tracks (o.a. “Hold on”, “On your way”) van een eerder verschenen EP te vinden zijn. De songs klinken allemaal even authentiek als de soul en ‘classic rock’ waar ze op geënt zijn, en wie niet beter weet zou de plaat in tijd plaatsen ergens tussen ’67 en ’73. Geen modernisme te bekennen dus, maar gelukkig evenmin een pastiche. “Boys & girls” doet niet moeilijk, is geloofwaardig, consistent, vrij van gimmicks en het zit solide in elkaar met Howard als degene die het verschil maakt. Lekkere plaat.
HOODED FANG – Tosta mista sample
Eén van de bands waar ik naar uitkijk op het aanstaande London Calling festival is het uit Canada afkomstige viertal Hooded Fang. Dat is te danken aan dit lekkere kort (slechts 23 minuten) maar krachtige in 60s garagerock ondergedompelde plaatje – hun tweede na het in 2010 verschenen “Album” – dat precies de juiste mengverhoudingen bezit van gruizig, rammelend, charmant en opgewekt. Zanger / gitarist Daniel Lee is de belangrijkste leverancier van het songmateriaal, en hij lijkt de even in wezen simpele als ook aanstekelijke liedjes moeiteloos uit de mouw te schudden zoals het titelnummer, “ESP” en “Jubb”.
KILLING JOKE - MMXII sample
Dertig jaar geleden vertrok Killing Joke frontman Jaz Coleman naar IJsland om daar de door hem voorspelde Apocalyps te overleven. Zoals bekend bleef die uit, maar nu dient zich – als we de Maya kalender moeten geloven – een nieuwe ‘kans’ aan, en reden om het nieuwe album (opnieuw in de oorspronkelijke bezetting) naar dit jaar te vernoemen. De sombere tijden bieden Jaz genoeg inspiratie voor tekstmateriaal dat hij brullend dan wel zingend (zoals in de medio 80s periode) ten gehore brengt. Muzikaal ligt de plaat in het verlengde van voorganger “Absolute dissent”, maar KJ grijpt ook diverse malen terug op herkenbare motieven uit het eigen verleden met albums als “Night time” en “Pandemonium”. Het door postpunk, industrial en elektronische rock bepaalde resultaat maakt een geïnspireerde indruk en toont aan dat KJ ondanks zijn leeftijd nog uitermate vitaal is. Met nummers als “Pole shift”, “Glitch” en “Rapture” bijvoorbeeld gaat de band beslist 2012 overleven, of Jaz dat nou leuk vindt of niet…
NTJAM ROSIE – Elle sample
Met dank aan “De zwarte lijst” van NTR waar ik voor het eerste kennismaakte met het Rotterdams zang talent Ntjam Rosie. Ze timmert al een aantal jaren aan de weg, en “Elle” is haar vorig jaar verschenen tweede album waarop jazz, soul en ‘chill out’ elkaar op een aangename, lichtvoetige manier hebben gevonden. De stem van de geïnspireerd zingende Ntjam Rosie sluit daar naadloos op aan. Nieuwe wegen binnen het genre worden niet ingeslagen – Ntjam ruilt hooguit in twee nummers het Engels in voor het Frans – maar de plaat luistert van begin tot eind zo lekker (onbekommerd) weg dat je die constatering voor lief neemt. “Elle” is een plaat als een warm bad, gevuld met onder andere Sade, Eryka Badu, Stevie Wonder en exotisch fruit uit bijvoorbeeld Brazilië.
A PLACE TO BURY STRANGERS – Onwards to the wall sample
“Onwards to the wall” mag dienen als een voorproefje van het binnenkort te verschijnen derde album “Worship” waarop het rond Oliver Ackermann geformeerde noise trio opnieuw van leer trekt met aan My Bloody Valentine, The Jesus And Mary Chain en in iets mindere mate Joy Division en The Cure schatplichtige gitaarterreur zoals opener “I lost you” ondubbelzinnig duidelijk maakt. Dat er een bezettingswisseling heeft plaatsgevonden, is niet van invloed geweest op het geluid, want dat verschilt niet wezenlijk van wat de band op eerdere releases liet horen. Vertrouwd lawaai dus, maar nog steeds de moeite waard.
Singles
Laat je niet op het verkeerde been zetten door vergelijkingen met bands als New Order, The Killers en Depeche Mode die her en der worden gemaakt als het gaat om het vastpinnen van de sound van Future Unlimited. Want waar FU – standplaats: Nashville – mij toch vooral aan doet denken is een beduidend minder hippe band uit het verleden (daar ga je dan met die aan de toekomst refererende bandnaam…): A Flock Of Seagulls. Zonder het in het oog springende kapsel van de zanger of die te grote bril van de gitarist van laatstgenoemde, maar wel met die typische, makkelijk verteerbare new wave meets (synth)pop sound. Toegegeven, stukjes en beetjes hebben trekjes van in de eerste zin genoemde bands, en soms, zoals in “Golden”, is FU bijna niet te onderscheiden van een heuse 80s act. Doch zolang dat goede muziek oplevert, is er eigenlijk geen reden tot klagen. En dan zou de ‘future’ voor deze band dus best eens geen grenzen kunnen hebben…
TROUMACA – The gems EP sample
De Pukkelpop line-up voor dit jaar begint steeds meer gestalte te krijgen en daarbij vind ik het altijd leuk om tussen de klein geletterde namen die van nieuwe bands te zien die mijn interesse hebben gewekt. Zoals Troumaca, een band uit Birmingham die debuteert met deze interessante EP die sterk van start gaat met het swingende “Fire”, aangestookt door een winnende combinatie van drum’n’bass en indie en de expressieve stem van zanger Sam Bayliss. Qua sfeer is er een zekere verwantschap met “Pala” van Friendly Fires. Ook de andere twee nummers (“Sanctify” en de ‘chille’ instrumental “Layou”) zijn de moeite waard. De titel van de EP (gems = edelstenen) is goedgekozen, want het zijn juweeltjes van songs. En helemaal mooi meegenomen is dat de EP gratis is te downloaden via hun website. Afijn, tot ziens in – naar ik vermoed – Club of Chateau!
ALABAMA SHAKES – Be mine sample
Een single op het door Jack White opgezette “Third Man Records” label, en de eerste vinyl release voor de band. Geen studio-opnames, want zowel A (“Be mine”) als B-kant (“You ain’t alone”) zijn live – met publiek erbij – vastgelegd. En goed ook, want je krijgt het idee alsof je erbij bent. De songs staan allebei ook op het album, maar hun live incarnatie maakt pas echt nieuwsgierig naar het zien en horen van de band op een podium.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten